Naprawa różnych pojazdów mechanicznych
W niektórych warsztatach dokonywane są nie tylko naprawy samochodów, ale również naprawy pojazdów rolniczych i wszystkich dużych pojazdów. Do takich pojazdów mogą należeć ciężarówki i busy oraz większe autobusy. Koszty ich naprawy będą ponoszone przez właścicieli poszczególnych firm przewozowych lub przez kierowców, jeżeli to oni doprowadzili do ich awarii. Poza tym z pomocy mechaników korzystają właściciele pojazdów rolniczych, takich jak traktory czy kombajny. Wprawdzie starają się oni dokonywać drobnych napraw w tego typu pojazdach w sposób prywatny, jednak dokonywanie większych napraw musi odbywać się już w fachowych warsztatach. Z drugiej strony do warsztatów trafiają czasami takie małe pojazdy mechaniczne, jak na przykład motory.
Układ duplex
Układ simplex ? dwa tłoczki rozpierające szczęki znajdują się we wspólnym cylinderku. W układzie tym jedna szczęka jest współbieżna, a druga przeciwbieżna. Wadą tego rozwiązania jest to, że naciski jednostkowe obu szczęk na bęben nie są jednakowe, a przez to zachodzi nierównomierne zużycie okładzin ściernych. Zaletą jest niższa cena i prostsza konstrukcja.
Układ duplex ? każdej szczęce przypisany jest osobny rozpieracz. Szczęki w tym układzie są szczękami współbieżnymi. Dzięki takiemu rozwiązaniu naciski jednostkowe obydwu szczęk są prawie identyczne, co powoduje równomierne zużycie okładzin ciernych na obu szczękach. Wadą tego rozwiązania jest większy koszt oraz większy stopień skomplikowania układu
Układ samowzmacniający ? układ simplex z zastosowanymi szczękami pływającymi. Końce szczęk są na jednym końcu połączone łącznikem, który nie jest powiązany z innymi częściami hamulca. Efektem tego połączenia jest dodatkowy nacisk szczęki współbieżnej na szczękę przeciwbieżna podczas hamowania. Powoduje to zbliżone naciski jednostkowe obu szczęk.
Układ duo-duplex ? układ rozpieraczy jak w układzie duplex, z tym że rozpieracze są skonstruowane jak w układzie simplex.
W układach o różnych naciskach jednostkowych na poszczególne szczęki, w celu niwelacji różnic, stosuje się okładziny cierne o różnej grubości oraz o różnym polu powierzchni trącej.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Hamulec_b%C4%99bnowy
Hydrauliczny układ hamulcowy
Hydrauliczny układ hamulcowy
Podstawowy układ hamulcowy w samochodzie osobowym najczęściej działa na zasadzie prasy hydraulicznej. Kierowca naciskając pedał hamulca tłoczy płyn nieściśliwy w układzie hydraulicznym do tłoków znajdujących się w cylindrach hamulców kół. Tłoki w hamulcach kół przednich mają większą powierzchnię niż tłoki w tylnych hamulcach. Dzięki temu siła hamowania kół przednich jest większa niż tylnych. Największą zaletą hydraulicznego układu hamulcowego jest to, że siła hamowania jest rozkładana równo na koło prawe i lewe, czego nie zapewniały stosowane wcześniej układy cięgieł. Hamulec hydrauliczny jest najczęściej wspomagany układem zasilanym podciśnieniem z układu dolotowego silnika (w silnikach benzynowych) bądź z pompy podciśnienia (w silnikach diesla). W przypadku zatrzymania się silnika wspomaganie przestaje działać. Przy niedziałającym wspomaganiu w samochodzie osobowym kierowca najczęściej nadal jest w stanie hamować hamulcem podstawowym. Wymaga to większej siły, ale jest możliwe.
W układzie hydraulicznym stosuje się zwykle dwa obwody hamulcowe. W razie awarii jednego z nich (np. wskutek przerwania przewodu hamulcowego ) drugi ma umożliwić awaryjne wyhamowanie pojazdu. Najczęściej jeden obwód hamuje kołem przednim prawym i tylnym lewym, a drugi pozostałymi dwoma kołami.
Często w prostych układach (bez ABS czy systemów kontroli trakcji) stosuje się korektor siły hamowania zmniejszający siłę hamowania kół tylnych, gdy nacisk na koła tylne zmniejsza się.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_hamulcowy_samochodu