Borelioza - medycyna niekonwencjonalna na ratunek!

cywilizacyjna XXI wieku. Pomimo szeroko rozwiniętej medycyny, niejednokrotnie lekarze są bezradni w walce z chorobą nowotworową. Wtedy z pomocą przychodzi medycyna niekonwencjonalna, która proponuje swoje sposoby na walkę z rakie

Borelioza - medycyna niekonwencjonalna na ratunek!

Czy medycyna niekonwencjonalna jest pomocna w leczeniu nowotworów?

Choroby nowotworowe są coraz częściej spotykane w naszym społeczeństwie. Mówi się nawet, iż jest to choroba cywilizacyjna XXI wieku. Pomimo szeroko rozwiniętej medycyny, niejednokrotnie lekarze są bezradni w walce z chorobą nowotworową. Wtedy z pomocą przychodzi medycyna niekonwencjonalna, która proponuje swoje sposoby na walkę z rakiem. Są to przede wszystkim różnego rodzaju naturalne diety i kuracje żywieniowe, które mają spowodować zatrzymanie się rozwoju choroby poprzez dostarczanie organizmowi odpowiednich składników. Ważne jest jednak, aby skonsultować z lekarzem wszelkie wprowadzane przez nas metody, ponieważ niektóre z nich mogą wpływać na stosowane przez nas leczenie syntetyczne.


Złapałeś kleszcza? Skąd wiesz czy nie masz boreliozy?

Szczególnie w lecie, jesteśmy często narażeni na kontakt z kleszczami - w końcu każdy z nas lubi wybrać się na spacer do lasu. Jak się upewnić czy aby nie zostaliśmy ugryzieni przez jednego i czy nie mamy jakichś powikłań?

Nie istnieją potwierdzone naukowo stu procentowe sposoby zbadania czy ma się boreliozę, jednak z pomocą przychodzi nam medycyna alternatywna. Badanie biorezonansem nie tylko wykryje czy jesteś zakażony, już we wczesnym stadium, lecz również jest w stanie pobudzić organizm do tego byś pozbył się choroby. Zamiast wydawać pieniądze na leczenie kolejnych "chorób" upewnij się lepiej czy nie masz boreliozy.

Pamiętaj że im wcześniej wykryjesz boreliozę i wszystkie inne towarzyszące jej infekcję, tym szybciej jesteś w stanie się jej pozbyć. Nie zwlekaj więc dłużej, jeżeli tylko masz podejrzenie jej posiadania!


Wikipedia o odkryciu boreliozy

W 1909 roku szwedzki dermatolog Arvid Afzelius jako pierwszy powiązał rumień wędrujący z ukąszeniem przez kleszcza. W 1922 neuroboreliozę opisało niezależnie dwóch francuskich neurologów ? Charles Garin i Antoine Bujadoux, a ukąszenia kleszczy z objawami neurologicznymi połączył Alfred Bannwarth w latach 40. Bannwarth, niemiecki neurolog, opisał zespół zaczynający się pojawieniem rumienia skórnego, określanego jako ECM ? erythema chronicum migrans, do którego sukcesywnie dołączały objawy limfocytarnego zapalenia opon mózgowych, bóle korzonkowe i objawy zapalenia nerwów czaszkowych i obwodowych. Zespół Bannwartha obecnie jest klasyfikowany jako neuroborelioza. W 1977 roku opublikowano opis 12 przypadków zapalenia stawów u dzieci z okolic miasteczek Lyme oraz Old Lyme w stanie Connecticut i zasugerowano ich związek ze zmianami skórnymi po ukąszeniach kleszczy. Od tej miejscowości wzięła się angielska nazwa choroby, Lyme disease, która jest po angielsku również znana jako borreliosis, po polsku borelioza, od nazwiska francuskiego biologa Amédée Borrela, na którego cześć nazwano również rodzaj bakterii Borrelia. Amerykański naukowiec Willy Burgdorfer w 1983 roku wyizolował z kleszcza Ixodes dammini krętki, które później w uznaniu zasług Burgdorfera nazwano Borrelia burgdorferi. Rok później wykryto swoiste przeciwciała w klasie IgM i IgG przeciwko Borrelia burgdorferi.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Borelioza